Παιδοφιλία…
Να μια λέξη που για όλους τους γονείς αποτελεί πραγματικό εφιάλτη. Μόνο σχετικά
πρόσφατα το θέμα αυτό έχει αρχίσει να συζητείται κάπως πιο ανοιχτά. Θα πρέπει
να τονιστεί πως στην πλειονότητα των συμβάντων ο δράστης ανήκει στον ευρύτερο
κύκλο των «γνωστών» του παιδιού και των συγγενών του.
Πως μοιάζουν;
Θα
ήταν ευτυχής έργον αν οι παιδόφιλοι είχαν κάποιο χαρακτηριστικό που θα
αποκάλυπτε την ταυτότητα τους. Δυστυχώς όμως, παιδόφιλος μπορεί να αποδειχθεί ο
καθένας: από έναν στενό συγγενή ή έναν παράγοντα της τοπικής κοινωνίας μέχρι
τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Μερικά χαρακτηριστικά του είναι:
*συνήθως
έχει ισχύ με την οποία φοβίζει τα παιδιά
*μπορεί
να έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού και της οικογένειας
του
*συχνά
έχει χόμπι που αρέσουν στα παιδιά
*δημιουργεί
«μυστικά» και εκπλήξεις που μόνο αυτός διαθέτει
*συχνάζει
εκεί οπού τα παιδιά δε συνοδεύονται (πάρκα, πλατείες…)
*στοχεύει
τα θύματα του μέσω διαδικτύου
Πως μπορούμε να
προστατεύσουμε τα παιδιά μας;
Δεν
υπάρχει η απόλυτη προστασία, όμως μπορούμε να κάνουμε πολλά;
*να
είμαστε φιλύποπτοι σε όσους δείχνουν διάθεση να ασχοληθούν με το παιδί μας
περισσότερο από εμάς
*το
ίδιο και με όσους δείχνουν υπερβολική τρυφερότητα και το γεμίζουν δώρα
*να
είμαστε υποψιασμένοι με όσους αφήνουμε το παιδί μας. Να ψάχνουμε για ενδείξεις
που θα μας αποκαλύψουν τα αισθήματα του παιδιού μας για αυτό το άτομο
*να
μιλήσουμε στα παιδιά μας για τα ευαίσθητα σημεία του σώματος και να τους πούμε
να μας ενημερώσουν αν κάποιος αγγίξει τα σημεία αυτά(βλ. ο Κανόνας του Εσωρούχου-Ψυχολογία Παιδιού)
*να
τα ενημερώσουμε πως, αν απειλούνται από κάποιον, θα πρέπει να απομακρυνθούν
αμέσως και να μιλήσουν σε κάποιον που εμπιστεύονται
*να
τα μάθουμε πως σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να έχουν μυστικά και να ξέρουν
πως πρέπει να μας εμπιστεύονται απόλυτα, μιας και εμείς είμαστε οι σύμμαχοι
τους και όχι οι τιμωροί τους
*να
πηγαίνουν συνοδευόμενα από κατάλληλα άτομα στο σχολείο, στην εκδρομή, στην
παραλία (ενήλικα εμπιστοσύνης, παρέα συνομηλίκων)
*να
απαντάμε με ευθύτητα στις ερωτήσεις τους έστω κι αν το θέμα είναι «δύσκολο». Η
πληροφόρηση για τέτοια σεξουαλικού περιεχομένου θέματα πρέπει να είναι ανάλογη
της ηλικίας τους
*να
μη πηγαίνει ποτέ μόνο του σε δημόσιες τουαλέτες. Οι παιδόφιλοι στην πλειονότητα
τους είναι άντρες και συχνά τους συναντά κανείς σε τέτοιου είδους χώρους όπου
επιδίδονται όχι αποκλειστικά στην άσκηση σωματικής βίας, αλλά κυρίως
ψυχολογικής μια και ενθαρρύνουν ομάδες παιδιών να συμμετέχουν σε σεξουαλικές
δραστηριότητες ή βρίσκουν ευκαιρίες να τα αγγίζουν
*να
γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή που είναι το παιδί μας και να ξέρει ότι όλα τα
πράγματα έχουν όρια που δεν μπορεί να τα παραβιάζει
*να
γνωρίζει τους κινδύνους του διαδικτύου και να του αποτρέψετε την πρόσβαση σε
ακατάλληλες σελίδες.
Πως μπορούμε να καταλάβουμε ότι το παιδί
μας έχει πέσει θύμα παιδοφιλίας;
Αν και συχνά οι
γονείς κατηγορούν τον εαυτό τους γιατί δεν είδαν τα σημάδια, κάτι τέτοιο δεν
είναι εύκολο. Να μερικοί κανόνες, που βέβαια δεν αποκλείουν και την ύπαρξη
άλλων:
*μπορεί να
δείχνει σεξουαλικές γνώσεις και να έχει συμπεριφορές δυσανάλογες με την ηλικία
του
*να έχει μη
εξηγήσιμους ερεθισμούς σε ευαίσθητες περιοχές του σώματος
* σε μικρές
ηλικίες μπορεί να δείχνει αποτραβηγμένο, χωρίς ενδιαφέρον για κάτι, ευερέθιστο
και επιθετικό, να έχει εφιάλτες, φοβίες ή να αρχίσει να «βρέχει» το κρεβάτι του
*σε μεγαλύτερες
ηλικίες μπορεί να γίνει επιθετικό ή και να φύγει από το σπίτι του
*μπορεί να έχει
αυτοκτονικές τάσεις ή να θέλει να κάνει κακό στον εαυτό του
*βέβαια, αυτά
τα σημάδια μπορεί να είναι ενδείξεις και άλλων προβλημάτων. Πάντως είτε έτσι
είτε αλλιώς, θα πρέπει να διερευνήσουμε τις αιτίες
Οι αναστολές μας να αναφέρουμε το
γεγονός
*πολλές φορές
μπορεί να διστάσουμε σε περίπτωση που ο θύτης είναι συγγενικό πρόσωπο
*μπορεί να
θέλουμε να προστατεύσουμε το παιδί μας από τον «διασυρμό» της δημοσιότητας και
της δίκης
*ντρεπόμαστε
εμείς οι ίδιοι
Οι επιπτώσεις
μιας σεξουαλικής κακοποίησης (σωματικής και ψυχολογικής) επηρεάζουν
ψυχοσυναισθηματικά και δια βίου το παιδί μας για αυτό πρέπει οπωσδήποτε να
αναφέρεται. Εξάλλου οι θύτες μπορεί να επαναλάβουν το έγκλημα τους και σε
κάποιο άλλο παιδί, άρα είναι ζωτικής σημασίας κάποιος να τους σταματήσει.
Μπορείτε να
απευθυνθείτε στους:
(1)ΔΙΩΞΗ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ (Γραμμή
καταγγελιών: 11012)
(2)ΣΥΝΗΓΟΡΟ
ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ (http://www.0-18.gr)
(3)ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ (http://www.neaygeia.gr)
Πηγή: Χαρά
Καραμήτσου (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)
