 |
| via |
Μία συνηθισμένη μέρα του Φλεβάρη η μαμά Denise μαζί με τον 2χρονο γιό της James έχουν βγει για τα καθημερινά ψώνια. Βρίσκονται σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα εμπορικά κέντρα. Η μαμά δίνει παραγγελία και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι ο James έχει εξαφανιστεί. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο ελάχιστα λεπτά. Το εμπορικό κινητοποιείται και ειδοποιείται η αστυνομία. Ο James βρέθηκε 2 μέρες μετά, άγρια δολοφονημένος 4 με 5 χλμ μακριά από το εμπορικό κέντρο. Οι υποθέσεις της αστυνομίας απείχαν παρασάγγας από αυτό που τελικά αποδείχτηκε. Ο μικρός James είχε απαχθεί και βασανιστεί με μεγάλη βαρβαρότητα από δύο δεκάχρονα παιδιά. Η αιτία; Εκείνη την ημέρα, οι δύο δεκάχρονοι, ο Jon Venables και ο Robert Thompson αποφάσισαν να πάνε στο εμπορικό κέντρο να βρουν ένα μικρό παιδί και απλά να το σκοτώσουν. Η ιστορία συνέβη το 1993, 6 χλμ έξω από την καρδιά του Liverpool.
Τα παιδιά αυτά κατάλαβαν τη σοβαρότητα της πράξης τους; Ήταν ικανά να κατανοήσουν τι συνέβη;
Ο Jon είχε στο παρελθόν απασχολήσει τη δασκάλα του με συμπεριφορές όπως το να χτυπάει το κεφάλι του στο θρανίο, και να γκρινιάζει. Η οικογένεια του Robert ήταν μια δυσλειτουργική οικογένεια με επτά παιδιά, εγκαταλελειμμένα από τον πατέρα τους, ενώ η μητέρα ήταν αλκοολική. Τα αδέρφια του είχαν ιστορικό βιαιοπραγιών.
01.08.2013 σε ένα χωριό της Αχαϊας εξαφανίστηκαν ένα τετράχρονο και ένα εφτάχρονο αγοράκι τα οποία βρέθηκαν την επόμενη πνιγμένα σε ένα κανάλι της περιοχής. Τις επόμενες μέρες ο θείος των παιδιών, ηλικίας 13 μόλις ετών ομολόγησε ότι τα έσπρωξε χωρίς σαφή αίτια ...
Η βία μπορεί να έχει πολλαπλές αιτίες. Η απογοήτευση, η έκθεση σε βίαια μέσα μαζικής ενημέρωσης, η βία στο σπίτι ή στη γειτονιά και μια τάση να βλέπουμε τις πράξεις άλλων ανθρώπων ως εχθρική, ακόμη και όταν δεν είναι μπορεί να πυροδοτήσουν βία. Ορισμένες καταστάσεις που αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο της επίθεσης, είναι το αλκοόλ, καθώς και άλλες προκλήσεις και περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η θερμότητα και ο συνωστισμός .
Η βίαιη τηλεόραση εν γένει, η βιαιότητα των ταινιών και η βιαιότητα των παιχνιδιών τύπου video games αυξάνουν την επιθετικότητα στα παιδιά. Τα παιχνίδια έχουν το προβάδισμα στην αρνητική επιρροή γιατί (1) είναι διαδραστικά και υπάρχει έντονη εμπλοκή του παιδιού, (2) επιβραβεύουν τη βίαιη συμπεριφορά (3) τα παιδιά επαναλαμβάνουν τις συγκεκριμένες συμπεριφορές ξανά και ξανά όσο παίζουν τα συγκεκριμένα παιχνίδια (Gentile & Anderson, 2003).
Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στη μείωση της βίας μεγαλώνοντας παιδιά σε σπίτια με ασφάλεια και πολλή αγάπη. Δώστε λοιπόν στα παιδιά σας σταθερή αγάπη και προσοχή. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας βρίσκονται υπό την εποπτεία σας. Δώστε εσείς πρώτοι το καλό παράδειγμα με τη συμπεριφορά σας. Να είστε σταθεροί στους κανόνες. Κρατήστε τη βία εκτός σπιτιού. Κρατήστε τα παιδιά μακριά από σκηνές βίας στην τηλεόραση και τα παιχνίδια.
Δεν αρκεί να προστατεύουμε τα παιδιά μας από τη βία του έξω κόσμου, οφείλουμε να τα μεγαλώνουμε και χωρίς βία. Γι’αυτό όπως έχω ξαναπεί.... μεγαλώνουμε παιδιά που δε θα γίνουν θύματα αλλά κυρίως οφείλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά που δε θα γίνουν θύτες.....
Είναι ειλικρινά τραγικό να βλέπεις σε παιδικές χαρές παιδιά προσχολικής ηλικίας και με μεγάλη βιαιότητα να επιτίθενται σε συνομίλικα τους.
Και παρόλο που ο Καβάφης διατείνεται ότι...
........ «.....οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν»....
