Μεγαλώνοντας παιδιά που φοβούνται..

11:37 π.μ.


«Μη βγαίνεις έξω μόνος σου, θα σε πάρει κανένας κακός»

«Μην ανεβαίνεις έτσι την τσουλήθρα θα φας τα μούτρα σου!»

«Όχι στα βαθιά, θα σε δαγκώσει καρχαρίας!»

«Μη τρως σοκολάτες θα βγουν σκουληκάκια στην κοιλιά σου!»

«Αν δε φας θα αρρωστήσεις και θα πας νοσοκομείο και θα σου κάνουν ενέσεις»

«Θα πας τιμωρία ΜΟΝΟΣ σου στο δωμάτιο σου!»

Δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις γίνει φοβητσιάρης! Σταμάτα να κλαις!


Πόσες φορές δεν έχουμε φοβίσει ένα παιδί πιστεύοντας ότι έτσι θα είναι προσεκτικό απέναντι στους κινδύνους που πιστεύουμε ότι υπάρχουν; Δημιουργούμε φοβίες χωρίς όρια ενώ το παιδί απλά συνδέει αυτό που δε θέλουμε να κάνει με το φόβο. 

Ζούμε πλέον σε μία εποχή τρομολαγνείας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας βομβαρδίζουν καθημερινά με φοβίες (απαγωγές παιδιών, κακοποιήσεις, φόβοι για τους μετανάστες...). Μεγαλώνουμε παιδιά που φοβούνται, που "κλείνονται" στον "μικρόκοσμο" μας. Πως όμως θα ανακαλύψουν τον κόσμο έξω από το σπίτι; Πως θα μάθουν να διαχειρίζονται τον κίνδυνο;;
Η "ασφάλεια" που θεωρούμε ότι τους παρέχουμε όχι απλά δεν τα θωρακίζει, αλλά τα κάνει πιο ευάλωτα! Φοβόμαστε τους γύρω μας, τη γειτονιά, τον άγνωστο στο δρόμο που μπορεί να μας κοιτάξει. Αν "διαβάσουμε" όμως καλύτερα την επικαιρότητα θα δούμε ότι ο κίνδυνος έρχεται κυρίως από την ίδια την οικογένεια. Οι κακοποιήσεις, οι απαγωγές, οι δολοφονίες... κυρίως γίνονται μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον. 

Η ζωή δεν έχει γίνει πιο επικίνδυνη από ότι ήταν πριν από μερικά χρόνια. Αυτό πιστεύουν οι περισσότεροι γονείς. Ωστόσο η ενημέρωση πλέον είναι που διογκώνει το φόβο και όχι η πραγματικότητα.Κίνδυνοι σαφώς υπάρχουν. Η καλλιέργεια του φόβου που ούτως ή άλλως ενστικτωδώς υπάρχει, δεν ευνοεί την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Δίνουμε περιθώρια ανακάλυψης και κατ'επέκταση ουσιαστικής ωρίμανσης. Ναι, το παιδί έχει πιθανότητες να χτυπήσει αν τρέχει. Το να του απαγορεύεις να τρέχει πόσο μπορεί να βοηθήσει; 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

8 σχόλια

  1. Έχεις δίκιο Γιούλη! Έχουμε φθάσει στο σημείο να φοβόμαστε και τη σκιά μας...έτσι μας έχουν κάνει, δυστυχώς! Κι εγώ πολλές φορές ως γονιός πέφτω στην παγίδα κάποιων από όσα προ ανέφερες, όχι όμως γιατί θέλω να τα φοβερίσω ή κάτι τέτοιο, απλά επειδή φοβάμαι να μην πληγωθούν...θέλοντας να τα προστατεύσω λοιπόν μήπως τους κάνω κακό? Θέλω να πιστεύω πώς όχι, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό... Ωστόσο, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, δεν πρέπει να τρομοκρατούμε τα παιδιά μας, απλά να τα συμβουλεύουμε... και να τα αφήνουμε να εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους με ελεύθερη βούληση! φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τα ίδια κάνω κι εγω Μαράκι! τα γράφω περισσότερο για να τα διαβάζω εγω :) Θέλει λίγο να ξεπεράσουμε τις δικές μας μάλλον ανασφάλειες.... ♥

      Διαγραφή
  2. Γιούλη μου καλά τα λες αλλά. .. Πως μαθαίνεις ένα παιδί να μη μιλάει σε άγνωστους αν όχι λέγοντας του ότι αυτό εμπεριέχει σοβαρούς κινδύνους; Και σε ρωτάει μια μαμά που το παιδί της πιάνει κουβέντα σε άγνωστους χωρίς ίχνος δισταγμού και παρά την αποτροπή όλων μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εχεις δίκιο Δέσποινα. οι ισορροπίες δεν μπορούν να κρατηθούν εύκολα. Θέλει όμως όριο για να μη δημιουργηθεί φοβία για κάθε άγνωστο που συναντάμε στο δρόμο και απλά θέλει να πει καλημέρα... αυτο που προσπαθώ να πω είναι ότι πολύ συχνά δίνουμε αντιθετα μηνύματα όπως "μη μιλάς σε αγνώστους" και σε μία αλλη στιγμή "μα γιατι δε λες το όνομά σου στη κυρία που σε ρώτησε;;;". Δεν είναι ίσως το να μη μιλάει σε αγνώστους όσο να το βοηθήσουμε να αποκτήσει κρίση.. είναι από τα πιο δυσκολα έργα μας ως γονείς :)

      Διαγραφή
  3. Στο μυαλό μου μέσα είσαι! Ο κόσμος μπορεί να έχει αλλάξει, αλλά και στο παρελθόν γινόντουσαν πολλά που δεν φτάνανε ποτέ όμως στα αυτιά μας. Ας είναι καλά τα media τώρα που ασχολούνται με πάθοπς με μια υπόθεση για να την ξεχάσουν λίγο αργότερα. Μέχρι την επόμενη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτο ακριβώς Μάγδα. Λόγω της επικαιρότητας έγραψα το κείμενο. και περισσότερο είναι προβληματισμοί μου παρά αξιολόγηση και κρίση.... φιλια!

      Διαγραφή
  4. Προσπαθώ να μην την φοβίζω...απλά φοβάμαι η ίδια κάποιες φορές και αυτό το νοιώθει ότι και να της πω....Άρα δικό μου πράγμα είναι να το δουλέψω αυτό με τις φοβίες...Αλλά είναι να μην φοβάσαι με όλα αυτά που ακούς;;; Τέλος πάντων... Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου Γούλη μου μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο φόβος προφυλάσσει πολλές φορές αλλά είναι αυτό που λες Αθηνούλα, μη περνάμε τις ΦΟΒΙΕΣ! κάτι που θα τα κάνει δυσλειτουργικά στην καθημερινότητα τους. όπως είπα είναι δυσκολο το σημείο τομής!!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *