photo by Yulie Balikou «......Πριν δύο χρόνια κάποιος κύριος ονόματι Ντον με συνάντησε στο τέλος μιας διάλεξης και μου διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία. Ο Ντον ήταν οδηγός φορτηγού και πριν ένα χρόνο ο γιος τους είχε διαγνωστεί ότι έπασχε από Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής (ΔΕΠ)*. Ο Ντον διάβασε τη διάγνωση, και ελλείψει καλύτερης πληροφόρησης, αποφάσισε ότι σημαίνει πως ο γιος του Τρόι δεν λάμβανε...
Πόσο δύσκολο είναι να απεγκλωβιστούμε από το άγχος της σύγκρισης;;; πόσο δύσκολο είναι να σταματήσουμε να βλέπουμε τι κάνουνε τα παιδιά των γύρω, από το να ζούμε την κάθε στιγμή του δικού μας παιδιού;;; τι σημασία έχει αν το συνομίληκο παιδάκι της συναδέλφου μίλησε ή περπάτησε πιο γρηγορα από το δικό μας; πόσο διαφορετικό κάνει το παιδάκι μας το ότι έμαθε να λέει...